OUTRAS FORMAS MÉTRICAS

Malia a importancia cualitativa e cuantitativa dos seus romances, letrillas e sonetos, neste último caso cun impacto menos renovador da lírica no período, non poden quedar sen mención outras formas métricas, como a canción, representada por poemas como «Qué de invidiosos montes» e «En roscas de cristal serpiente breve». Titulada a última delas «De la toma de Larache», está datada en 1610, en coincidencia co perfil difícil, latinizante, do Polifemo e as Soledades.
É exemplo do seu estilo embelecedor e escuro, pero hoxe xa non se admite que represente o inicio dunha suposta segunda época da súa lírica. Góngora dedicou tamén dous poemas burlescos á conquista da praza marroquí de Larache, nun estilo xocoso e burlesco, pero neste caso enxalza aos vencedores cun ton moi elevado.
Xunto coa epístola en tercetos («¡Mal haya el que en señores idolatra»), as décimas, con ou sen refrán, perfectas na súa construción, ocupan un lugar destacado na produción poética gongorina, como ocorre con outras formas métricas: oitavas, madrigais e silvas.