UN CORPUS VARIADO E ORIXINAL
A lírica de Quevedo é extremadamente variada e complexa. O amplo abano de estilos e facetas propias da poesía barroca que conxuga demostra a abraiante inquedanza do autor, artífice dunha perspectiva sempre xenial, orixinal, en calquera xénero.
Malia a abundancia de modalidades, reflectidas de xeito xeral nas nove divisións fixadas pola edición póstuma, atendendo a criterios temáticos e de tonalidade, resulta usual agrupar os poemas quevedianos en tres grandes partes:
- A lírica grave (moral, relixiosa e encomiástica).
- A poesía amorosa.
- A satírico-burlesca.
Nas tres esferas, o poeta deixa un legado poético que se pode considerar cimeiro e explica a admiración que desperta na posteridade, por exemplo entre os autores da chamada «Xeración do 27», e segue a suscitar hoxe.

Membros da chamada Xeración do 27
Non obstante, no seu tempo, Quevedo é aclamado sobre todo polo seu enxeño na literatura satírica e burlesca, nomeadamente na súa prosa.
Hai que agardar tres séculos para que chegue un recoñecemento xa global.